Nowe substancje chroniące owoce podczas długotrwałego transportu

W dniu 5 grudnia minionego roku ukazało się rozporządzenie Komisji 1147/2012 z dnia 4 grudnia 2012 roku zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w odniesieniu do stosowania wosku pszczelego (E 901), wosku carnauba (E 903), szelaku (E 904) oraz wosku mikrokrystalicznego (E 905) na powierzchni niektórych owoców.

Komisja poinformowała, iż otrzymała kilka wniosków o zezwolenie na stosowanie wosku pszczelego (E 901) na powierzchni papryki, pomidorów, ogórków, bananów, mango i awokado, granatów i wszystkich owoców, stosowanie wosku carnauba (E 903) i szelaku (E 904) na powierzchni granatów i mango, awokado i papaji oraz stosowanie wosku mikrokrystalicznego (E 905) na powierzchni ananasów.

Złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie wosku pszczelego (E 901), wosku carnauba (E 903), szelaku (E 904) i wosku mikrokrystalicznego (E 905) jako substancji glazurującej do stosowania na powierzchnię tych owoców lub warzyw podobnych do owoców, aby zapewnić ich lepszą konserwację.

Zabieg ten chroni owoce przed dehydratacją i utlenianiem oraz hamuje wzrost pleśni i niektórych mikroorganizmów. Jest konieczny z przyczyn technologicznych, zwłaszcza w przypadku owoców, które są głównie przywożone z państw o klimacie tropikalnym. Owoce te muszą być także chronione w trakcie długotrwałego transportu. Te dodatki do żywności są przeznaczone do stosowania zewnętrznego i nie powinny migrować do wewnętrznej jadalnej części owoców. W związku z tym stosowanie ich na powierzchni owoców, których skórek się nie spożywa, nie ma wpływu na zdrowie człowieka. Właśnie z uwagi na ten fakt Komisja postanowiła zezwolić na stosowanie wosku pszczelego (E 901), wosku carnauba (E 903), szelaku (E 904) oraz wosku mikrokrystalicznego (E 905) na powierzchni owoców, które są głównie przywożone z krajów o klimacie tropikalnym, tj. bananów, mango, awokado, granatów, papaji i ananasów.

Źródło: FAMMU/FAPA