Świdośliwa olcholistna

Świdośliwa olcholistna to nowy gatunek roślin jagodowych z dużymi perspektywami uprawy towarowej w Polsce. Wprowadzenie jej do towarowej uprawy w Polsce mogłoby pomóc w pełniejszym wykorzystania kombajnów do zbioru porzeczek, usprawnić organizację pracy w gospodarstwach, a przemysłowi przetwórczemu dałoby możliwość wcześniejszego rozpoczęcia kampanii przetwórczej i lepszego zagospodarowania owoców jagodowych. Owoce świdośliwy olcholistnej mogą przyczynić się do wzbogacenia polskiego rynku w owoce nowego gatunku, a także w innowacyjne, w Polsce dotąd nieznane przetwory, uzyskiwane z tych owoców.

Naturalnym środowiskiem występowania roślin z rodzaju Amelanchier są strefy klimatu umiarkowanego półkuli północnej, gdzie rośliny te już bardzo dawno zasiedliły stanowiska, w których obecnie rosną w stanie dzikim. Są to zwłaszcza północno-wschodnie stany USA i przylegające do nich rejony południowo-wschodniej Kanady. Gatunki z rodzaju Amelanchier odznaczają się bardzo zróżnicowaną siłą wzrostu, mogą osiągać od 0,50–2,5 m do 6 m, a nawet 10-15 m wysokości. Niektóre są małymi drzewami, a inne krzewami o pokroju niskim i rozłożystym do zwartego i smukłego. Gatunkiem od którego wywodzą się odmiany uprawne jest świdośliwa olcholistna (Amelanchier alnifolia Nutt.). Dotychczas większość odmian uprawnych otrzymano w Kanadzie, która jest największym na świecie producentem owoców świdośliwy olcholistnej. Odmiany te zostały wyselekcjonowane spośród roślin rosnących w środowisku występowania tego gatunku w Kanadzie.

W Instytucie Ogrodnictwa w Skierniewicach od kilku już lat prowadzone są badania nad możliwością uprawy w Polsce świdośliwy olcholistnej na skalę towarową. Dotychczas uzyskane wyniki badań wskazują, że rośliny tego gatunku nie mają wielkich wymagań środowiskowych i dobrze rosną na glebie piaszczysto-gliniastej o średniej żyzności. W doświadczeniach Instytutu nie stosuje się nawadniania, a mimo to wszystkie krzewy rosną dobrze i plonują obficie. Dotychczas na krzewach tych nie obserwowano żadnych uszkodzeń mrozowych ani uszkodzeń kwiatów powodowanych przez przymrozki wiosenne, nie obserwowano też porażenia krzewów przez choroby i szkodniki.

W Kanadzie świdośliwa olcholistna uprawiana jest nie tylko z uwagi na łatwość produkcji owoców, ale także z uwagi na wysokie walory użytkowe i prozdrowotne owoców. Owoce te nadają się do konsumpcji w stanie świeżym oraz na mrożonki, soki i różne przetwory, z powodzeniem mogą być wykorzystywane także w piekarnictwie i cukiernictwie. Zawierają wiele związków prozdrowotnych, pod tym względem nie ustępują owocom borówki amerykańskiej, a są dużo łatwiejsze w uprawie i pielęgnacji. Wielką zaletą uprawy świdośliwy olcholistnej jest możliwość zbioru owoców kombajnem, tym samym którym zbiera się porzeczki czy agrest. W centralnej Polsce owoce świdośliwy olcholistnej dojrzewają wcześniej niż owoce porzeczki czarnej.

Źródło: www.jagodnik.pl z dnia 07.08.2014 roku