Dz.U.10.232.1525

zmiana

z dnia 22 kwietnia 2011

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA¹⁾
z dnia 22 listopada 2010 r.
w sprawie dozwolonych substancji dodatkowych ^{2) 3)}

Na podstawie art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914 oraz Nr 182, poz. 1228) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1.
Postanowienia ogólne

§ 1.
Rozporządzenie określa wykaz substancji dodatkowych (dozwolonych substancji dodatkowych), które mogą być wprowadzane do obrotu i stosowane w żywności, w tym w aromatach, zgodnie z ich funkcjami technologicznymi, oraz szczegółowe warunki ich stosowania, w tym rodzaj środków spożywczych, w których mogą być stosowane, oraz ich dopuszczalne maksymalne poziomy.

§ 2.
W produkcji jednego środka spożywczego jest dopuszczalne stosowanie mieszaniny dozwolonych substancji dodatkowych na warunkach określonych w załącznikach nr 1 – 5 do rozporządzenia.

§ 3.
Dozwolone substancje dodatkowe stosuje się zgodnie z ich funkcjami technologicznymi, w dawkach lub poziomach oraz na warunkach określonych w załącznikach nr 1 – 5 do rozporządzenia.


Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5

§ 4.
Wykaz dozwolonych substancji dodatkowych stosowanych w żywności określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 5.
1. Maksymalne dopuszczalne poziomy dozwolonych substancji dodatkowych, określone w załącznikach nr 2, 3 i 5 do rozporządzenia, mają zastosowanie do gotowych do spożycia środków spożywczych, przygotowanych według instrukcji producenta.
2. Maksymalne dopuszczalne poziomy dozwolonych substancji dodatkowych, określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia, mają zastosowanie do środków spożywczych wprowadzanych do obrotu, chyba że przepisy tego załącznika do rozporządzenia stanowią inaczej.

Rozdział 2.
Substancje słodzące

§ 6.
1. Substancje słodzące, które mogą być wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem bezpośrednio dla konsumenta finalnego lub do zakładów żywienia zbiorowego lub stosowane w produkcji środków spożywczych, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
2. Substancje słodzące mogą być stosowane wyłącznie w produkcji środków spożywczych wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia i zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Rozdział 3.
Barwniki

§ 7.
1. Barwniki dozwolone i warunki ich stosowania w żywności określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
2. Wykaz barwników dozwolonych do stosowania w żywności określa tabela 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia.
3. Dozwolone są laki glinowe barwników określonych w tabeli 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

§ 8.
Barwniki nie mogą być dodawane do następujących środków spożywczych, z zastrzeżeniem § 9 – 12:

1)	żywności nieprzetworzonej, czyli środków spożywczych, które nie podlegały żadnemu traktowaniu powodującemu znaczącą zmianę ich oryginalnego charakteru, z wyłączeniem takich czynności, jak: podział, rozdzielenie, rozcięcie, wyjęcie kości, siekanie, obdarcie, obranie, oczyszczenie, mielenie, krojenie, mycie, trybowanie, oziębienie, mrożenie, głębokie mrożenie, zmiażdżenie albo wyłuskanie, pakowanie lub rozpakowywanie;
2)	naturalnych wód mineralnych, wód źródlanych i wód stołowych w opakowaniach jednostkowych;
3)	mleka, mleka półtłustego i odtłuszczonego, pasteryzowanego lub sterylizowanego (włączając sterylizację UHT), bez dodatków smakowych i środków aromatyzujących;
4)	mleka czekoladowego;
5)	mleka fermentowanego bez dodatków smakowych i środków aromatyzujących;
6)	mleka zagęszczonego i mleka w proszku, określonych w przepisach dotyczących szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej oraz metod analiz niektórych rodzajów mleka zagęszczonego i mleka w proszku, przeznaczonego do spożycia przez ludzi;
7)	maślanki bez dodatków smakowych i środków aromatyzujących;
8)	śmietany i śmietanki oraz śmietanki w proszku bez dodatków smakowych i środków aromatyzujących;
9)	olejów i tłuszczów zwierzęcych lub roślinnych;
10)	jaj i produktów jajecznych;
11)	mąki i innych produktów przemiału zbóż oraz skrobi;
12)	chleba i produktów podobnych;
13)	makaronów i „gnocchi”;
14)	cukrów, włączając wszystkie mono- i dicukry;
15)	past pomidorowych, w tym przecierów i koncentratów pomidorowych, oraz pomidorów w konserwach;
16)	sosów na bazie pomidorów;
17)	soków owocowych i nektarów owocowych, określonych w przepisach dotyczących szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej soków i nektarów owocowych oraz soków warzywnych;
18)	owoców, warzyw (w tym ziemniaków) oraz grzybów w konserwach i suszonych, owoców i warzyw (w tym ziemniaków) oraz grzybów przetworzonych;
19)	dżemów ekstra, galaretek ekstra, przecieru z kasztanów jadalnych, Creme de pruneaux, określonych w przepisach dotyczących szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej dżemów, konfitur, galaretek, marmolad, powideł śliwkowych oraz słodzonego przecieru z kasztanów jadalnych;
20)	ryb, mięczaków i skorupiaków, mięsa, drobiu i dziczyzny oraz ich przetworów, z wyjątkiem gotowych posiłków zawierających te składniki;
21)	wyrobów kakaowych, składników czekoladowych w wyrobach czekoladowych, określonych w przepisach dotyczących szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej wyrobów kakaowych i czekoladowych;
22)	kawy palonej, herbaty, cykorii, ekstraktów herbaty i cykorii, a także herbacianych, roślinnych, owocowych i zbożowych preparatów do sporządzania naparów oraz mieszanek i mieszanek instant wszystkich wyszczególnionych produktów;
23)	soli, zamienników soli, przypraw naturalnych (ziołowych i korzennych) i mieszanek tych przypraw;
24)	wyrobów winiarskich gronowych, określonych w przepisach Unii Europejskiej dotyczących wspólnej organizacji rynku wina;
25)	Korn, Kornbrand, napojów spirytusowych owocowych, okowity z owoców, Ouzo, Grappa, Tsikoudia z Krety, Tsipouro z Macedonii, Tsipouro z Tesalii, Tsipouro z Tyrnavos, Eau de vie de marc (okowita z wytłoków winogron) marque nationale luxembourgeoise, Eau de vie de seigle (okowita zbożowa) marque nationale luxembourgeoise, London gin, określonych w przepisach ustanawiających ogólne zasady definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych;
26)	Sambuca, Maraschino i Mistra; określonych w przepisach ustanawiających ogólne zasady definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych;
27)	Sangria, Clarea i Zurra;
28)	octu winnego;
29)	środków spożywczych dla niemowląt i małych dzieci, określonych w przepisach dotyczących środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego;
30)	miodu pszczelego;
31)	słodu i przetworów słodowych;
32)	dojrzewających i niedojrzewających serów bez dodatków smakowych;
33)	wyrobów z tłuszczu z mleka owczego i koziego.

§ 9.
1. Barwniki dozwolone, które mogą być stosowane na zasadzie quantum satis do środków spożywczych określonych w tabeli 4 załącznika nr 3 do rozporządzenia oraz do pozostałych środków spożywczych, określa tabela 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia.
2. Barwniki, o których mowa w ust. 1, nie mogą być stosowane do środków spożywczych określonych w § 8 oraz w tabeli 5 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

§ 10.
1. Barwniki, które mogą być użyte pojedynczo lub łącznie, do środków spożywczych określonych w tabeli 4 załącznika nr 3 do rozporządzenia, w maksymalnych dawkach określonych w tej tabeli, określa tabela 3 załącznika nr 3 do rozporządzenia.
2. Środki spożywcze, do których mogą być stosowane barwniki określone w tabeli 3 załącznika nr 3 do rozporządzenia, oraz maksymalne dawki tych barwników, określa tabela 4 załącznika nr 3 do rozporządzenia.
3. Barwniki, o których mowa w ust. 1, można stosować do środków spożywczych określonych w tabeli 4 załącznika nr 3 do rozporządzenia, pod warunkiem, że w przypadku napojów bezalkoholowych aromatyzowanych, lodów spożywczych, deserów, wyrobów ciastkarskich, pieczywa cukierniczego i wyrobów cukierniczych, ilość każdego z barwników: E 110, E 122, E 124 i E 155 nie będzie przekraczać 50 mg/kg lub 50 mg/l.

§ 11.
Środki spożywcze, do których mogą być stosowane tylko niektóre dozwolone barwniki oraz warunki stosowania tych barwników, określa tabela 5 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

§ 12.
Barwniki dozwolone tylko do niektórych zastosowań określa tabela 6 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

§ 13.
Do oznakowania produktów mięsnych oraz przydatności mięsa do spożycia, stosuje się wyłącznie barwniki: E 129, E 133, E 155 lub mieszaninę barwników: E 129 i E 133.

§ 14.
Do ozdabiania skorupek jaj (w tym pisanek wielkanocnych) oraz do stemplowania skorupek jaj stosuje się wyłącznie dozwolone barwniki określone w tabeli 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

§ 15.
W celu sprzedaży konsumentom finalnym mogą być wprowadzane do obrotu barwniki określone w tabeli 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia, z wyjątkiem barwników: E 123, E 127, E 154, E 160b, E 161g, E 173 i E 180.

Rozdział 4.
Substancje dodatkowe inne niż substancje słodzące i barwniki

§ 16.
1. Dozwolone substancje dodatkowe, inne niż substancje słodzące i barwniki oraz warunki ich stosowania w żywności określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
2. Substancje dodatkowe, inne niż substancje słodzące i barwniki, ogólnie dozwolone do stosowania w żywności zgodnie z zasadą quantum satis określa tabela 1 załącznika nr 4 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz § 17 i § 25 ust. 1.
3. Substancji dodatkowych, o których mowa w ust. 2, z wyjątkami określonymi w załączniku nr 4 do rozporządzenia, nie stosuje się do:

1)	żywności nieprzetworzonej;
2)	miodu pszczelego;
3)	niezemulgowanych olejów i tłuszczów pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego;
4)	masła;
5)	mleka pasteryzowanego i sterylizowanego, włączając sterylizację UHT, w tym mleka pełnego, półtłustego i odtłuszczonego; pasteryzowanej śmietanki;
6)	fermentowanych przetworów mlecznych zawierających żywe kultury bakterii, niearomatyzowanych i bez dodatków smakowych;
7)	naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych, określonych w przepisach dotyczących naturalnych wód mineralnych, wód źródlanych i wód stołowych;
8)	kawy, z wyjątkiem aromatyzowanej kawy instant, i ekstraktów kawy;
9)	herbaty w liściach niearomatyzowanej;
10)	cukru (cukru białego), cukru ekstra białego (cukru rafinowanego), cukru przemysłowego, płynnego cukru (roztworu cukru), płynnego cukru inwertowanego (roztworu cukru inwertowanego), syropu cukru inwertowanego, syropu glukozowego, syropu glukozowego w proszku, jednowodnej glukozy (jednowodnej dekstrozy), bezwodnej glukozy (bezwodnej dekstrozy), określonych w przepisach dotyczących szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej niektórych półproduktów i produktów przemysłu cukrowniczego;
11)	suchych makaronów, z wyjątkiem makaronów bezglutenowych lub makaronów przeznaczonych do diet niskobiałkowych, o których mowa w przepisach dotyczących środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego;
12)	maślanki naturalnej niearomatyzowanej lub bez dodatków smakowych, z wyjątkiem maślanki sterylizowanej.

§ 17.
Środki spożywcze, do których wolno stosować ograniczoną liczbę dozwolonych substancji dodatkowych, wymienionych w tabeli 1, określa tabela 2 załącznika nr 4 do rozporządzenia.

§ 18.
1. Sorbiniany, benzoesany i para-hydroksybenzoesany są dozwolone do stosowania w żywności na warunkach określonych w tabeli 3 załącznika nr 4 do rozporządzenia.
2. Środki spożywcze, do których mogą być stosowane sorbiniany, benzoesany i para-hydroksybenzoesany określone w tabeli 3, określa tabela 4 załącznika nr 4 do rozporządzenia.
3. Dwutlenek siarki i siarczyny są dozwolone do stosowania w żywności na warunkach określonych w tabeli 5 załącznika nr 4 do rozporządzenia.
4. Środki spożywcze, do których mogą być stosowane dwutlenek siarki i siarczyny wymienione w tabeli 5, określa tabela 6 załącznika nr 4 do rozporządzenia.
5. Inne konserwanty, dla których określa się maksymalny poziom w środku spożywczym, określa tabela 7 załącznika nr 4 do rozporządzenia.
6. Inne konserwanty, dla których określa się ilości wprowadzone w trakcie produkcji oraz ich pozostałości w środku spożywczym, określa tabela 8 załącznika nr 4 do rozporządzenia.
7. Inne przeciwutleniacze oraz ich zastosowanie w środkach spożywczych określa tabela 9 załącznika nr 4 do rozporządzenia.
8. Inne dozwolone substancje dodatkowe i ich zastosowanie w środkach spożywczych określa tabela 10 załącznika nr 4 do rozporządzenia.
9. Nośniki stosowane do dozwolonych substancji dodatkowych określa tabela 11 załącznika nr 4 do rozporządzenia.

Rozdział 5.
Substancje dodatkowe stosowane w produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci

§ 19.
1. Preparaty do początkowego żywienia niemowląt, preparaty do dalszego żywienia niemowląt i środki spożywcze uzupełniające obejmujące produkty zbożowe przetworzone i inne środki spożywcze dla niemowląt i małych dzieci, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, zwanej dalej „ustawą”, mogą zawierać substancje E 414 i E 551 w wyniku dodatku preparatów odżywczych zawierających substancję E 414 w ilości nie większej niż 150 g/kg i substancję E 551 w ilości nie większej niż 10 g/kg oraz substancję E 421, jeżeli jest on użyty jako nośnik witaminy B12 (nie mniej niż jedna część witaminy B12 na 1000 części substancji E 421).
2. Zawartość substancji E 414 w produkcie gotowym do spożycia nie może przekraczać 10 mg/kg.

§ 20.
1. Preparaty do początkowego żywienia niemowląt, preparaty do dalszego żywienia niemowląt i środki spożywcze uzupełniające, obejmujące produkty zbożowe przetworzone i inne środki spożywcze przeznaczone dla niemowląt i małych dzieci, mogą zawierać substancję E 1450 w wyniku dodatku preparatów witaminowych lub preparatów zawierających wielonienasycone kwasy tłuszczowe.
2. Ilość substancji E 1450 w produkcie gotowym do spożycia, wniesiona z preparatami witaminowymi, nie może przekraczać 100 mg/kg, a wniesiona z preparatami zawierającymi wielonienasycone kwasy tłuszczowe - 1000 mg/kg.

§ 21.
1. Preparaty do początkowego żywienia niemowląt, preparaty do dalszego żywienia niemowląt i środki spożywcze uzupełniające, obejmujące produkty zbożowe przetworzone i inne środki spożywcze dla niemowląt i małych dzieci, mogą zawierać substancję E 301, stosowaną w dawce quantum satis, przy powlekaniu preparatów odżywczych zawierających wielonienasycone kwasy tłuszczowe.
2. Zawartość substancji E 301 w produkcie gotowym do spożycia nie może przekraczać 75 mg/l.

§ 22.
Do produkcji przetworów mlecznych ukwaszanych, przeznaczonych do początkowego i dalszego żywienia zdrowych niemowląt, mogą być używane niechorobotwórcze kultury bakterii kwasu mlekowego L(+).

§ 23.
Jeżeli więcej niż jedna z substancji E 322, E 471, E 472c i E 473 jest dodana do środka spożywczego przeznaczonego do początkowego i dalszego żywienia niemowląt, to maksymalny poziom zawartości każdej z tych substancji w produkcie zostaje pomniejszony o część równą zawartości wszystkich pozostałych substancji razem w tym produkcie.

§ 24.
Jeżeli więcej niż jedna z substancji E 407, E 410 i E 412 jest dodana do środka spożywczego przeznaczonego do dalszego żywienia niemowląt, to maksymalny poziom ustalony dla każdej z tych substancji w tym środku spożywczym obniża się odpowiednio o łączną zawartość pozostałych dwóch substancji.

§ 25.
1. Dozwolone substancje dodatkowe i warunki ich stosowania do żywności dla niemowląt i małych dzieci określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.
2. Maksymalne dawki dozwolonych substancji dodatkowych, stosowanych w produkcji preparatów przeznaczonych do początkowego żywienia zdrowych niemowląt, określa tabela 1 załącznika nr 5 do rozporządzenia.
3. Maksymalne dawki dozwolonych substancji dodatkowych, stosowanych w produkcji preparatów przeznaczonych do dalszego żywienia zdrowych niemowląt, określa tabela 2 załącznika nr 5 do rozporządzenia.
4. Maksymalne dawki dozwolonych substancji dodatkowych, stosowanych w produkcji środków spożywczych uzupełniających obejmujących produkty zbożowe przetworzone i inne środki spożywcze przeznaczone dla zdrowych niemowląt i małych dzieci, określa tabela 3 załącznika nr 5 do rozporządzenia.

§ 26.
W produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci, przeznaczonej do specjalnych celów medycznych, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 4 ustawy, można stosować dozwolone substancje dodatkowe, o których mowa w § 19 – 25, z wyjątkiem warunków stosowania substancji E 333 i E 341, oraz substancje, o których mowa w § 27.

§ 27.
Maksymalne dawki dozwolonych substancji dodatkowych, stosowanych do żywności dla niemowląt i małych dzieci, przeznaczonej do specjalnych celów medycznych oraz uwarunkowania szczegółowe określa tabela 4 załącznika nr 5 do rozporządzenia.

Rozdział 6.
Przepisy przejściowe i końcowe

§ 28.
1. Substancje dodatkowe E 231 Ortofenylofenol i E 232 Sól sodowa ortofenylofenolu stosuje się w żywności na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu do dnia 31 grudnia 2010 r.
2. Środki spożywcze zawierające substancje dodatkowe, o których mowa w ust. 1, wprowadzone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 stycznia 2011 r. mogą pozostawać w obrocie do wyczerpania zapasów.

§ 29.
Rozporządzenie wchodzi z dniem ogłoszenia. ⁴⁾

MINISTER ZDROWIA

---

¹⁾
Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).
²⁾ Rozporządzenie wdraża postanowienia:

1)	dyrektywy 94/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 237 z 10.09.1994, str. 3; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 13, str. 288);
2)	dyrektywy 94/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 237 z 10.09.1994, str. 13; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 13, str. 298);
3)	dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 95/2/WE z dnia 20 lutego 1995 r. w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. WE L 61 z 18.03.1995, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 15, str. 50);
4)	dyrektywy 96/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 grudnia 1996 r. zmieniającej dyrektywę 94/35/WE w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 48 z 19.02.1997, str. 16; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 18, str. 253);
5)	dyrektywy 96/85/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 grudnia 1996 r. zmieniającej dyrektywę 95/2/WE o dodatkach do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. WE L 86 z 28.03.1997, str. 4; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz 13, t. 18, str. 280);
6)	dyrektywy 98/72/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 października 1998 r. zmieniającej dyrektywę 95/2/WE dotyczącą dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. WE L 295 z 04.11.1998, str. 18; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 21, str. 126);
7)	dyrektywy 2001/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lutego 2001 r. zmieniającej dyrektywę 95/2/WE w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. WE L 55 z 24.02.2001, str. 59; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 26, str. 195);
8)	dyrektywy 2003/52/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2003 r. zmieniającej dyrektywę 95/2/WE w zakresie warunków stosowania dodatku do żywności E 425 konjac (Dz. Urz. UE L 178 z 17.07.2003, str. 23; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 31, str. 391);
9)	dyrektywy 2003/114/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 grudnia 2003 r. zmieniającej dyrektywę 95/2/WE w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. UE L 24 z 29.01.2004, str. 58; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 32, str. 708);
10)	dyrektywy 2003/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 grudnia 2003 r. zmieniającej dyrektywę 94/35/WE w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych (Dz. Urz. UE L 24 z 29.01.2004, str. 65; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 32, str. 715);
11)	dyrektywy 2006/52/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. zmieniającej dyrektywę 95/2/WE w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące oraz dyrektywę 94/35/WE w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych (Dz. Urz. UE L 204 z 26.07.2006, str. 10);
12)	dyrektywy Komisji 2009/163/UE z dnia 22 grudnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 94/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych w odniesieniu do neotamu (Dz. Urz. UE L 344 z 23.12.2009, str. 37).

³⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wykonują postanowienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16).
⁴⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 18 września 2008 r. w sprawie dozwolonych substancji dodatkowych (Dz. U. Nr 177, poz. 1094), które utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, na podstawie art. 10 ustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 105).